ο καλόγερος

См. также в других словарях:

• καλόγερος — καλόγερος, ο και καλόγερας, ο 1. μοναχός: Δεν έχουν πολλούς καλόγερους τα μοναστήρια σήμερα. 2. άγαμος, εργένης: Zει σαν καλόγερος. 3. φλεγμονώδες εξάνθημα: Έβγαλε έναν καλόγερο στο σβέρκο. 4. είδος κρεμάστρας: Αγόρασα έναν καλόγερο για τα ρούχα …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

• καλόγερος — I Ονομασία δύο νησίδων οτυ Αιγαίου πελάγους. 1. Ακατοίκητη νησίδα των κεντρικών Κυκλάδων. Βρίσκεται στο στενό Φολεγάνδρου Σικίνου, κοντά στη νοτιοδυτική ακτή της Σικίνου. Υπάγεται διοικητικά στην κοινότητα Σικίνου του νομού Κυκλάδων. 2.… …   Dictionary of Greek

• Καλόγερος, Χρηστάκης — (18ος−19ος αι.). Αρματολός από την Πρέβεζα. Κατά την περίοδο της ενετοκρατίας διετέλεσε αρχηγός σώματος αρματολών. Κατατάχθηκε στη συνέχεια στα τάγματα της Ιόνιας Πολιτείας και χρημάτισε ταγματάρχης του τέταρτου τάγματος. Πολέμησε γενναία και… …   Dictionary of Greek

• καρναβάλι — Εορταστική περίοδος της Αποκριάς με παραδοσιακές εκδηλώσεις, όπου κυριαρχούν οι μεταμφιέσεις (μασκαρέματα). Η λέξη, όπως προκύπτει από την πιθανή ετυμολογία της (ιταλ. carne = κρέας + vale = χαίρε), σημαίνει αποχή από το κρέας. Το κ. τοποθετείται …   Dictionary of Greek

• Kalogeri — Darstellung von Francis Beaufort, 1812 Gewässer Ägäisches Meer …   Deutsch Wikipedia

• καλογερεύω — και καλογηρεύω (Μ καλογηρεύω) [καλόγερος] 1. είμαι ή γίνομαι καλόγερος ή καλόγρια, φέρω το μοναχικό σχήμα 2. ζω μοναχική ζωή ή μένω ανύπαντρος («ή μικρός μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου») …   Dictionary of Greek

• καλογεροπαίδι — το νεαρός δόκιμος καλόγερος, ο οποίος δεν έχει ακόμη καρεί ως μοναχός. [ΕΤΥΜΟΛ. < καλόγερος + παίδι (< παιδί), πρβλ. αρχοντο παίδι, παπαδοπαίδι] …   Dictionary of Greek

• καλόγερας — Επώνυμο αγωνιστών του 1821. 1. Γεώργιος. Καταγόταν από το Αγρίνιο. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες και τραυματίστηκε στη Ναύπακτο και στην Καλιακούδα. Διακρίθηκε στη μάχη του Πετροχωρίου εναντίον του Αλβανού Τσέλιο Πίτζαρη και ακολούθησε τον Δημήτριο… …   Dictionary of Greek

• Αφθονίδης — Επώνυμο δύο λογίων του του 19ου αι. 1. Γερμανός (1823 1895). Λόγιος και καλόγερος από την Κωνσταντινούπολη. Έζησε, κατά την παιδική του ηλικία, σε εκκλησιαστικό περιβάλλον. Σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Ξηρολίμνη. Ύστερα από ένα μικρό …   Dictionary of Greek

• калогер — монах , др. русск. калогеръ, калугеръ (с ХI в.; см. Фасмер, Гр. сл. эт. 74), соврем. диал. калагирь духовное лицо , с. в. р. (Барсов). Из греч. καλόγερος; см. Фасмер, там же; ИОРЯС 12, 2, 237 …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• Dionysius the Philosopher — (Greek: Διονύσιος ο Φιλόσοφος, ca. 1560–1611) was a Greek monk who led two farmer revolts against the Ottoman Turks. Contents 1 Life and career 2 Revolts 3 Death …   Wikipedia